
سوژه روز: چرا هيچکس در مزايده سرخابيها شرکت نکرد؟
290 ميليارد يک قيمت حبابي بود
27 بهمن ماه از راه رسيد و طبق وعده وعيدهاي مسئولان خصوصيسازي قرار بود در اين روز بستههاي پيشنهادي سرمايهگذاران جهت شرکت در مزايده خصوصيسازي سرخابيها باز شود و پرونده سه پيشنهاد برتر اين مزايده مورد بررسي قرار گيرد.
با اين حال حتي به عنوان نمونه يک پاکت هم براي شرکت در اين مزايده ارائه نشد تا دل مسئولان خوش باشد. در سوژه امروزمان از کارشناسان و اهالي فن پرسيديم چرا هيچکس در مزايده سرخابيها شرکت نکرد؟! گزارش تهيه شده پيش روي شما همراهان هميشگي قرار دارد.
فوتبال درآمدزا نيست
صادق درودگر، مديرعامل باشگاه نساجي
دليل اصلياش اين است که فوتبال اقتصادي و درآمدزا نيست.
آدمهايي ميتوانند در اين فوتبال سرمايهگذاري کنند و حداکثر 7، 8 ميليارد پول به فوتبال بياورند اما در فوتبال ما و شرايط نابهسامان ورزشي نميتوان به بازدهي کار اميدوار بود. قيمتگذاري 290 ميليوني از اول هم حبابي بود. وقتي در بورس سرمايهگذاران قدرت ريسک ندارند چطور آقايان انتظار دارند مردم در اين فوتبال پرحاشيه سرمايهگذاري کنند. به نظر من قيمت برند اين دو باشگاه 30، 40 ميليارد بيشتر نيست به علاوه قيمت داراييهاي واقعي دو باشگاه که به اين مبلغ افزوده ميشود. به هر حال اميدواريم مسئولان ورزش تدابيري اتخاذ کنند که اين دو باشگاه به سرمنزل مقصود برسند.
بايد ابتدا زيرساختهاي ورود به بخش خصوصي فراهم شود
همايون شاهرخي، کارشناس فوتبال
کاش به جاي اينکه از همان ابتدا سراغ خصوصيسازي باشگاههايي مثل استقلال و پرسپوليس برويم و مزايده واگذاري اين دو مجموعه را در دستور کار قرار ميدهيم ابتدا سازوکاري فراهم ميکرديم که اين باشگاهها بتوانند با خصوصيسازي کسب درآمد کنند و محل کسب درآمدهايشان در قانون راهکار مشخص و مدوني پيدا کند سپس با باز تعريف اين راهکارها براي خريداران از بخش خصوصي دعوت ميکرديم وارد اين عرصه شوند و با استفاده از قوانيني که از آنها در راه کسب درآمد حمايت ميکند به سرمايهگذاري در بخش ورزش بپردازند. قطعا در چنين صورتي سرانجام اين مزايده با شرايط کنونياش متفاوت بود و به روزي نميرسيديم که هيچکس براي خريد اين دو باشگاه رغبتي نداشته باشد.
حالا هم اگر قصد داريم واقعا خصوصيسازي دو باشگاه پرسپوليس و استقلال محقق شود ابتدا بايد زيرساخت انجام اين مهم را فراهم آوريم و سپس از بخش خصوصي دعوت به سرمايهگذاري کنيم. در ضمن فکر نميکنم اين قيمت 290 ميلياردي خيلي به واقعيت موجود در اين دو باشگاه نزديک باشد.
بايد قيمت مزايده شکسته شود
سردار محمدي، رئيس اتحاديه باشگاههاي کشور
در شرايطي که قانون کپيرايت در کشور ما وجود ندارد و درآمدهاي معمول باشگاههاي ورزشي مطرح دنيا در ايران محقق نميشود مزايده گذاشتن آن هم به قيمت 290 ميليارد تومان پروژهاي بود که ميشد سرانجام آن را پيشبيني کرد.
کسي که 290 ميليارد تومان سرمايه براي خريد استقلال و پرسپوليس تخصيص ميدهد يعني توقع دارد لااقل سود بانکي اين مبلغ در چند سال اول محقق شود. سود بانکي 290 ميليارد تومان در هر روز مبلغي معادل دويست ميليون تومان است. آيا واقعا اين درآمد امکان تحقق يافتن دارد؟ چه دورنمايي ميتوان براي کسب چنين درآمدي متصور بود يا بهتر بگويم چند سال طول ميکشد تا در باشگاههاي پرسپوليس و استقلال ساز و کاري فراهم شود تا بتوان روزانه به دويست ميليون تومان درآمد رسيد. تازه اين سود بانکي مبلغ است و سرمايهگذار بدون دغدغه خاطر ميتواند به اين درآمد دست پيدا کند.
اگر واقعا اراده قوي پشت واگذاري اين دو مجموعه وجود دارد بايد قيمت مزايده به قيمت واقعي اين دو باشگاه نزديک شود تا سرمايهگذار براي ورود به عرصه ورزش رغبت بيشتري پيدا کند وگرنه با اين روال مزايده مجدد هم ره به جايي نميبرد.
دولت بايد بستههاي حمايتي ارائه کند
سردار آجورلو، مديرعامل اسبق پاس تهران
وقتي قيمت پايه دويست و نود ميليارد تومان براي واگذاري استقلال و پرسپوليس اعلام شد من در مصاحبه با رسانههاي گروهي گفتم اين مزايده دورنماي روشني ندارد چون اين قيمت به ارزش واقعي استقلال و پرسپوليس نزديک نيست.
تازه در ابتدا دوستان قصد داشتند اين مبلغ را به علاوه بدهيهاي معوقه دو باشگاه به عنوان قيمت پايه معلوم کنند که بالاخره اين واگذاري کمي منطقيتر شد و بدهيها از دو باشگاه حذف شد تا خريداران براي ورود به اين عرصه رغبت بيشتري داشته باشد.
ولي تجربه مزايده اول ثابت کرد اين قيمت هنوز تا مبلغ واقعي واگذاري استقلال و پرسپوليس فاصله زيادي دارد و اگر سازمان خصوصيسازي قصد دارد به صورت جدي اين کار را به سرانجام برساند و سازوکاري فراهم آورد که استقلال و پرسپوليس به بخش خصوصي واگذار شوند بايد در اين قيمت يک تجديدنظر اساسي کند و با درک درست از شرايط سرمايهگذاري در عرصه ورزش و ارائه بستههاي حمايتي از خريداران واقعي اين دو مجموعه کاري کند که بخش خصوصي درست مثل صنعت به ورزش هم نگاه جديتري داشته باشد و اطمينان خاطر پيدا کند که با سرمايهگذاري در اين عرصه حداقل سرمايهاش سوخت نخواهد شد.
Leave a Reply